Έξι κόκκοι ρύζι... Αυτό θα έτρωγε σήμερα. Έξι κόκκους ρύζι! Όταν βρισκόταν στην Ελλάδα έτρωγε κάθε μέρα κανονικό φαγητό. Για να μη μιλήσει για τα τραπέζια των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, τού Πάσχα, που μαζευόταν όλη η οικογένεια κάθε χρόνο και έτρωγε αρνί και γαλοπούλα. Γαλοπούλα... Έχει να φάει γαλοπούλα από την τελευταία ανέμελη μέρα του στην Αθήνα... Ανήμερα της 25ης Δεκεμβρίου στάλθηκε αυτό το γράμμα που άλλαξε τη ζωή του. Δε θα το ξεχάσει ποτέ, ακόμη κι όταν φτάσει τα ογδόντα -αν τα φτάσει- και πάλι θα το θυμάται!
Δε συνηθίζουμε να γράφουμε εισαγωγή, όταν δημοσιεύουμε τα διηγήματα του διαγωνισμού. Ωστόσο, στην προκείμενη περίπτωση, δε θα μπορούσαμε να μην το πράξουμε! Η 3η συμμετοχή αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη για τη συντακτική μας ομάδα, αφού προέρχεται από μαθήτρια που δεν ανήκει στο σχολείο μας, ούτε καν σε κάποιο γειτονικό σχολείο, αλλά από το Γυμνάσιο των Σπάτων! Και μάλιστα, δεν πληροφορήθηκε το διαγωνισμό από κάποιον συμμαθητή μας, μας αναζήτησε και μας βρήκε μόνη της! Την ευχαριστούμε θερμά για τη συμμετοχή της - είμαστε χαρούμενοι που βλέπουμε ότι η προσπάθειά μας έχει αντίκτυπο και σε ανθρώπους που υπερβαίνουν τα όρια του σχολείου και της περιοχής μας! Ακολουθεί το διήγημά της!
Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, οι θεοί γελούν...Την περίοδο που ξεκίνησε ο διαγωνισμός διηγήματος τίποτα δεν προμήνυε αυτό που ακολούθησε και ζούμε σήμερα. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ξαφνικά θα έπρεπε να παραμείνουμε κλεισμένοι στα σπίτια μας για άγνωστο χρονικό διάστημα, κανείς δεν πίστευε ότι τα σχολεία θα έβαζαν "λουκέτο" και γενικά όλη η κοινωνική και οικονομική ζωή θα ανατρεπόταν με τόσο βάναυσο τρόπο.
"Τι κρίμα να τα παίρνουμε όλα δεδομένα στη ζωή μας. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι η προσωπική μας διασκέδαση, αδιαφορώντας για τα προβλήματα που βρίσκονται γύρω μας, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά, αλλά τα πιο επικίνδυνα και άμεσα, αυτά που σχετίζονται με την καταστροφή του περιβάλλοντος.
Σήμερα Παρασκευή, όπως κάθε τέτοια μέρα, αποφασίσαμε με τους φίλους μου να πάμε στο γνωστό ψητοπωλείο της πλατείας για σουβλάκια. Παραγγείλαμε ως συνήθως, και προσπαθούσαμε να ηρεμήσουμε το Γιώργο, που ήταν εντελώς εκνευρισμένος για τα χαζά λάθη που έκανε στο διαγώνισμα της Χημείας.
Αρκετοί είναι οι άνθρωποι που απολαμβάνουν την ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων. Ορισμένοι, όμως, δε σταματούν στην ανάγνωση. Δοκιμάζουν να γράψουν και οι ίδιοι κάποια αφηγήματα, τα οποία μπορεί να έχουν έκταση από λίγες σελίδες μέχρι κι ένα ολόκληρο μυθιστόρημα. Και αυτό είναι απόλυτα λογικό: η τέχνη δεν είναι μόνο ένα μέσο ψυχαγωγίας αλλά και μια μορφή έκφρασης.
|
Αρχείο
|